
Thuis
Volgens van Dale een plaats waar iemand zich thuis voelt.
Grappig, een definitie van een woord geven met daarin het woord zelf. Blijkbaar is het woord thuis voor ons zo gewoon, dat het geen uitleg behoeft. Thuis is denk ik ook zo persoonlijk en op vele manier uit te leggen dat van Dale het generiek heeft omschreven.
Thuis heeft voor mij een hele nieuwe laag gekregen door hier te zijn.
Het is niet alleen in een andere omgeving zijn die goed, warm en veilig voelt. Het is dat, plús het meenemen van mijn eigen thuis via mijn telefoon en dankzij WiFi. Zo kan hier ik mijn ervaringen delen met mijn Nederlandse thuis maar ook op de hoogte blijven van wat er in Nederland gebeurt. Dankzij techniek voel ik me helemaal niet ver weg en nog meer thuis hier.
Tot afgelopen woensdag. Mijn lieve vader werd op onverklaarbare wijze opeens een stuk minder gezond dan zou moeten en was opeens weer een patiënt…… ziekenhuis bezoeken en een behoorlijk onzekere tijd braken aan. Man, wat kan je je dan even ver weg voelen zeg. Gelukkig krabbelt hij er langzaamaan bovenop maar de onduidelijkheid over de toedracht en wat hij nu eigenlijk heeft, blijft.
Naast papa’s gezondheid is er, vandaag in het bijzonder, nog een belangrijke reden die mij echt het gevoel geeft ver weg van thuis te zijn: het huwelijk van mijn geweldige nichtje met haar grote liefde. Het was voor mij bijna een reden om deze zomer niet naar hier te komen maar soms moet je keuzes maken die een beetje pijn doen. Gelukkig is er wederom die telefoon, dus ik ga me zo optutten om via de digitale snelweg er toch even bij te kunnen zijn.
Familie is voor mij een belangrijk onderdeel van het thuisgevoel. Familie én vrienden! De vrienden die ik hier aan mijn inner circle kan toevoegen zijn een soort lokale familie waar ik gegarandeerd voor altijd mee verbonden zal blijven.
Ook hier is familie de hoeksteen van de maatschappij. En juist op dagen als deze waarop ik me dankbaar voel voor alle mensen om mij heen, besef ik me eens en te meer waar de grootste pijn hier zit. Juist bij al die gezinnen en vriendenclubs, waarvan leden in gevangenissen zitten, gehandicapt zijn of onder de grond liggen, veroorzaakt door het meest ongrijpbare. Helaas zijn dat hier alle mensen, ik ben nog niemand tegen gekomen die ongeschonden door het leven wandelt.
Daarom sta ik vandaag extra stil bij het geluk en de gezondheid maar vooral ook de kracht voor iedereen om te blijven koesteren wat je hebt: dat wat wij thuis noemen en voor mij nog betekenisvoller is geworden dankzij mijn nieuwe thuis.
Vier het leven en vier de liefde!
❤️
